- məstedici
- sif. Kefləndirən, xumarlandıran, bihuş edən, bihuşedici. <Dilbərgilin> həyətlərindəki yasəmən, ərik, alça, albalı ağaclarının çiçəkləri ətrafa məstedici bir qoxu saçırdı. Ə. S.. . . Səhər nəsimi . . gül və çiçəklərin məstedici rayihəsini ətrafa yayırdı. M. D..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.